Przeglądarka IE 11 nie jest wspierana na witrynie. Proszę skorzystać z nowej przeglądarki Edge firmy Microsoft

Biuro prasowe Muzeum Gdańska

Gdańsk  Ratusz Głównego Miasta  Wieża, fot  Dariusz Kula, mat  Muzeum Gdańska
Zdjęcie portretowe: dr Andrzej Gierszewski

dr Andrzej Gierszewski
Muzeum Gdańska

Maryla Zając
Polskie Wydawnictwo Muzyczne

Data publikacji 10:04

„Carillonowe” nagrania utworów uznanych kompozytorów już w ten weekend

W nadchodzący weekend carillony Ratusza Głównego Miasta i kościoła św. Katarzyny będą koncertowały z większą intensywnością niż zazwyczaj! Muzeum Gdańska wraz z Polskim Wydawnictwem Muzycznym rozpoczną rejestracje utworów skomponowanych przez uznanych artystów: Elżbietę Sikorę, Agatę Zubel, Zygmunta Krauzego, Pawła Mykietyna i Aleksandra Nowaka.

Nagrania utworów autorstwa Elżbiety Sikory i Agaty Zubel rozpoczną się w dziś, 23 kwietnia na wieży kościoła św. Katarzyny. W sobotę i niedzielę na wieży Ratusza Głównego Miasta nagrywane będą kompozycje Zygmunta Krauzego, Pawła Mykietyna i Aleksandra Nowaka. Utworu pierwszego z artystów będzie można wysłuchać 24 kwietnia w godzinach 17:00–20:00, a dwóch pozostałych – 25 kwietnia, w godz. 9:00–15:00. 

Gdańska Kultura Carillonowa została pod koniec grudnia ubiegłego roku wpisana na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO. W lutym br. został złożony wniosek do Ministerstwa Dziedzictwa, Kultury Narodowej i Sportu o wpisanie kultury carillonowej na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa ludzkości UNESCO.

Utwory wspomnianych wyżej kompozytorów wykona carillonistka miejska, dr Monika Kaźmierczak. Artyści przygotowali swoje kompozycje  z myślą o konkretnym instrumencie. Mecenasem utworów jest Gdańska Infrastruktura Wodociągowo-Kanalizacyjna Sp. z o.o.

 

Paweł Mykietyn – ukończył kompozycję w Akademii Muzycznej w Warszawie. Debiutował w wieku 22 lat na Warszawskiej Jesieni. Przedstawiciel postmodernizmu w muzyce, autor utworów kameralnych oraz wielkich form wokalno-instrumentalnych. Za kompozycje napisane na zamówienie Polskiego Radia został wyróżniony na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu i Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Amsterdamie. Pisze również muzykę do teatru i filmu. Przez wiele lat współpracował z Krzysztofem Warlikowskim. Jest autorem muzyki filmów Małgorzaty Szumowskiej, Andrzeja Wajdy i Jerzego Skolimowskiego. Laureat szeregu nominacji, nagród (m.in. Fryderyk dla kompozytora muzyki poważnej) i odznaczeń (Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”). Wydawcą utworów kompozytora jest Polskie Wydawnictwo Muzyczne.

Elżbieta Sikora – wybitna kompozytorka i pedagog, urodzona w 1943 roku we Lwowie. Absolwentka reżyserii dźwięku oraz kompozycji Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Studiowała muzykę elektroakustyczną u Pierre’a Schaeffera i François Bayle’a, kompozycję u Betsy Jolas, a także muzykę komputerową na Uniwersytecie Stanford pod kierunkiem Johna Chowninga. Uczestniczka kursów muzyki komputerowej w IRCAM. Wraz z Krzysztofem Knittlem i Wojciechem Michniewskim utworzyła grupę kompozytorską KEW. Od 1981 roku mieszka we Francji. Stale związana z Polską. Oprócz muzyki elektronicznej, pisze utwory na zespoły kameralne, na orkiestrę i na głos oraz opery. Jej kompozycje wydawane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne wykonywane są na całym świecie. Wydawcą utworów kompozytorki jest Polskiego Wydawnictwo Muzyczne.

Aleksander Nowak – jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów swojego pokolenia. Urodzony w 1979 roku w Gliwicach, jest absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach oraz University of Louisville. Autor kilkudziesięciu utworów instrumentalnych i wokalno-instrumentalnych. Ważnym źródłem inspiracji dla kompozytora są osobiste przeżycia oraz obserwacja świata podkreślane w anegdotyczno-biograficznych notkach programowych. Jego utwory były grane m.in. na Warszawskiej Jesieni, Festiwalu Prawykonań, Festiwalu Muzyki Polskiej, a także w USA i krajach Europy (m.in. podczas 54. Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu). Zamawiali i wykonywali je m.in.: London Sinfonietta, Polska Orkiestra Radiowa, Alarm Will Sound, NOSPR, AUKSO, Orkiestra Muzyki Nowej, czy Kwartet Śląski. Szczególne miejsce w twórczości artysty zajmuje opera. Do ostatnich dokonań na tym polu należy ahat-ilī – siostra bogów (libretto Olga Tokarczuk) wystawione w 2018 roku oraz Drach. Dramma per musica (libretto Szczepan Twardoch), którego premiera miała miejsce na festiwalu AUKSODRONE 2019. Oba dzieła zostały wydane przez ANAKLASIS, markę Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. W 2018 roku został laureatem Paszportu „Polityki” w kategorii Muzyka poważna. Wydawcą utworów kompozytora jest Polskie Wydawnictwo Muzyczne.

Agata Zubel – charyzmatyczna perkusistka, śpiewaczka i kompozytorka. Ukończyła studia w Akademii Muzycznej we Wrocławiu u Jana Antoniego Wichrowskiego (perkusja) oraz Danuty Paziuk-Zipser (śpiew solowy). W 2000 roku kontynuowała studia w Conservatorium Hogeschool Enschede. Kompozycje Zubel odnosiły sukcesy na konkursach (m.in. I nagroda i nagroda PWM za Lumière na perkusję na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. A. Panufnika w Krakowie, 1999; I lokata za Not I na głos, zespół instrumentalny i elektronikę na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Pradze, 2013), miały swoje wykonania na wielu prestiżowych festiwalach, w tym Ultraschall w Berlinie, Wratislavia Cantans, Sacrum Profanum w Krakowie.

Artystka podkreśla, że w jej twórczości barwa i rytm pełnią rolę formotwórczą. Czerpie z arsenału środków muzycznych lat 50. i 60. (sonoryzm, serializm, zabiegi topofoniczne), łącząc je z nowymi koncepcjami (zdobycze elektroakustyczne). Dąży do tego, by każda jej kompozycja była swoistym „nowym początkiem”. Wśród ważniejszych utworów Zubel warto wymienić, poza wspomnianymi: Cascando na głos, flet, klarnet, skrzypce i wiolonczelę, Chapter 13 na głos i zespół instrumentalny, Double Battery na zespół instrumentalny z poszerzoną przestrzenią dźwiękową, Fireworks na wielką orkiestrę symfoniczną. Agata Zubel ma również w dorobku znaczące osiągnięcia jako śpiewaczka. W jej repertuarze specjalne miejsce zajmuje muzyka współczesna (m.in.: DW9 B. Langa, Luci mie traditrici S. Sciarrina, Czarodziejska góra P. Mykietyna). Wraz z Cezarym Duchnowskim współtworzy duet ElettroVoce.

Została uhonorowana nagrodą specjalną (wspólnie z Duchnowskim) na międzynarodowym konkursie dla wykonawców muzyki współczesnej Gaudeamus w Amsterdamie (2005), Paszportem „Polityki” (2005), nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej (2016), European Composer Award za Fireworks (2018).

Zygmunt Krauze – urodzony 19 września 1938 roku w Warszawie, studiował tamże w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej: grę na fortepianie u Marii Wiłkomirskiej oraz kompozycję u Kazimierza Sikorskiego. Studia kontynuował w Paryżu u Nadii Boulanger. Jest profesorem kompozycji w łódzkiej Akademii Muzycznej. Prowadził wykłady i kursy mistrzowskie w Japonii, Korei Południowej, Chinach, USA i wielu krajach Europy. Jako koncertujący pianista występował na najważniejszych estradach świata. W 1967 roku założył zespół Warsztat Muzyczny, z którym dokonał prawykonań przeszło 100 kompozycji czołowych współczesnych twórców. Ponad 120 utworów zostało skomponowanych specjalnie dla zespołu na jego zamówienie. Na zaproszenie Pierre'a Bouleza Krauze został doradcą artystycznym w IRCAM w Paryżu. W latach 1987–1990 był prezydentem Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.

Autor pierwszych w Polsce kompozycji przestrzenno-muzycznych, twórca muzyki unistycznej, swoją twórczość dzieli na cztery kategorie: inspirowaną malarstwem Władysława Strzemińskiego muzykę unistyczną, wykonywane w specjalnie zaaranżowanych wnętrzach kompozycje przestrzenne, operującą aluzją i cytatem „muzykę o muzyce” oraz subiektywną, głęboko ekspresyjną „muzykę powrotu do korzeni”. Szczególne miejsce w twórczości Krauzego zajmuje fortepian, traktowany często niekonwencjonalnie. Ponadto artysta ma w dorobku siedem oper oraz wiele muzycznych opracowań sztuk teatralnych (we współpracy z reżyserem Jorgem Lavellim). Wśród ważniejszych kompozycji Krauzego warto wymienić Pięć kompozycji unistycznych (1963), Kompozycje przestrzenno-muzyczne nr 1 i nr 2 (1968, 1970), Utwór na orkiestrę nr 1 (1969), Folk Music (1972), I Koncert fortepianowy (1976), Rzekę podziemną (1987).

Zygmunt Krauze został uhonorowany m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2004), nagrodą Dziedzictwa Ludzkości UNESCO (2005), Orderem Legii Honorowej (2007) i tytułem Chevalier dans l’Ordre des Arts et des Lettres (1984). W 2014 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.