Przeglądarka IE 11 nie jest wspierana na witrynie. Proszę skorzystać z nowej przeglądarki Edge firmy Microsoft

Biuro prasowe Muzeum Gdańska

Plakieta ozdobna, prostokątna oprawiona w ramę, złożona z geometrycznych płytek bursztynu oraz ażurowych z kości nałożonych na niebieskawe tło. Płytki z bursztynu w formie rautów, trójkątów, tafli, kaboszonów na przemian dekorowane płytkami z dekoracjami florystycznymi w technice eglomisee. Plakiery z kości z figuralnymi przestawieniami, poziome, owalne, centralna ośmioboczna. W środku rozeta z większą plakietą, po bokach dwa rzędy po trzy mniejsze plakietki. Centralna z wizerunkiem Orfeusza wśród zwierząt, środkowa w lewym rzędzie z wizerunkiem personifikacji - Umiarkowanie (Tempertintia), środkowa w prawym rzędzie z wizerunkiem personifikacji - Sprawiedliwość (Justitia), w narożnikach plakietki z wizerunkami męskich postaci na mitycznych morskich zwierzętach. Elementy bursztynowe naprzemiennie z bursztynu przejrzystego ze złotą folią na spodzie i grawerowanymi dekoracjami oraz bursztynu nieprzejrzystego jasno i ciemnopomarańczowego. Plakieta oprawiona w drewnianą, profilowaną ramę zabarwioną na czarny kolor. W świetle ramy wąski, prosty profil złocony. Plakieta najprawdopodobniej stanowiła dawniej dno szkatuły, wtórnie została oprawiona w ramę.
Zdjęcie portretowe: dr Andrzej Gierszewski

dr Andrzej Gierszewski
Muzeum Gdańska

Data publikacji 09:12

Wkrótce ruszą badania jednego z najcenniejszych obiektów z kolekcji Muzeum Bursztynu

Zakończyła się ocena punktowa wniosków zgłoszonych w ramach V konkursu Krajowego Centrum Badań nad Dziedzictwem. Pozytywną rekomendację uzyskał projekt Muzeum Gdańska, które wykona badania technologiczne i ekspertyzy interdyscyplinarne bursztynowej plakiety z końca XVII wieku.

– Plakieta jest wyjątkowym obiektem w kolekcji Muzeum Bursztynu, naszego oddziału – mówi Waldemar Ossowski, dyrektor Muzeum Gdańska. – Badania są ważne z punktu ochrony nie tyle samego obiektu, co całej kolekcji, którą można podziwiać w Wielkim Młynie. Dzięki takim inicjatywom nie tylko dbamy o dziedzictwo naszego miasta, ale również pogłębiamy wiedzę i poszerzamy bazę danych naukowych o dawnych wyrobach z bursztynu. A przecież to one, wykonywane w gdańskich warsztatach dla możnych elit europejskich, sławiły nasze miasto w XVII wieku. W ramach projektu chcemy zobaczyć i zrozumieć to, co niedostrzegalne gołym okiem. Z tego powodu zostanie wykonany szereg badań specjalistycznych, które powiedzą nam więcej o materiałach, ale także o sposobie użytkowania przedmiotu.

Rada Naukowa KCBnD dokonała oceny każdego wniosku w skali od 0 do 40 punktów w oparciu o trzy kryteria: wartość merytoryczną, znaczenie dla dziedzictwa kulturowego i wykorzystanie wyników oraz upowszechnianie rezultatów. Minimalna ocena umożliwiająca uzyskanie pozytywnej rekomendacji wynosiła 28 punktów. Pozytywną rekomendację uzyskało 7 wniosków. Projekt Muzeum Gdańska otrzymał 32 punkty i był trzecim z najwyżej ocenionych.

Jak partacze ze Szwabii realizowali w Gdańsku lukratywne zamówienia elit?

Prostokątna, oprawiona w ramę plakieta ozdobna powstała najpewniej około 1680 roku. Jako jej prawdopodobnych autorów wskazywano braci, Krzysztofa i Jana Michała Maucherów. Złożona jest z geometrycznych płytek bursztynu oraz ażurowych z kości nałożonych na niebieskawe tło. Płytki z przejrzystego i ciemnopomarańczowego bursztynu mają formę rautów, trójkątów, tafli, kaboszonów na przemian dekorowanych płytkami z dekoracjami florystycznymi w technice eglomisée. W środku znajduje się rozeta z większą plakietą, zaś po bokach dwa rzędy po trzy mniejsze plakietki. Centralna zawiera wizerunek Orfeusza wśród zwierząt, środkowa w lewym rzędzie z wizerunkiem personifikacji Umiarkowania (Tempertintia), środkowa w prawym rzędzie z wizerunkiem personifikacji Sprawiedliwości (Justitia). Plakietki w narożnika posiadają wizerunki męskich postaci na mitycznych morskich zwierzętach. Dzieło najprawdopodobniej stanowiło dawniej dno szkatuły, które z jakichś przyczyn zostało wtórnie oprawione w ramę.

– Jest to obiekt o charakterze świeckim, w którym zastosowano typowe dla gdańskich warsztatów techniki zdobnicze. Z perspektywy zagadnień jest właściwe odczytanie zastosowanych w nim technik zdobniczych oraz zatartych wzorców graficznych, wprowadzonych materiałów wtórnych podczas dawnych konserwacji oraz próba ustalenia autorstwa. Do tej pory wahamy się kto wykonał plakietę – mówi Joanna Grążawska z Muzeum Gdańska, zastępczyni kierowniczki Muzeum Bursztynu i współautorka wniosku. – Urodzony w Szwabii Christopher Maucher w 1670 roku przeniósł się do Gdańska. Nie uzyskał obywatelstwa miejskiego i stąd nie został członkiem cechu bursztynników. Rzeźbiarz wyróżniał się swymi zdolnościami artystycznymi, a jego prace szybko docenili miejscy notable. Z materiałów archiwalnych wiemy, że realizował zamówienia na bursztynowe przedmioty zlecane przez członków Rady Miejskiej. Szybko popadł w konflikt z cechem, który chciał zakazać Maucherowi dalszej działalności. Rada jednak wielokrotnie odmawiała petycjom gdańskich bursztynników. Zatargi nie przeszkadzały Krzysztofowi współpracować z gdańskimi mistrzami. W 1677 roku, wraz z Nicolausem Turauem, wykonał dla cesarza Leopolda I Habsburga fragmenty tronu z bursztynu.

Krzysztofowi Maucherowi przypisuje się sześć zachowanych dzieł z kości słoniowej i dziewięć lub więcej z bursztynu. Znajdują się one m.in. w kolekcjach Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie, Bode-Museum w Berlinie, Muzeum Zamkowym w Malborku oraz w Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu. Przypisywane artyście działa znajdują się również w drezdeńskiej Grünes Gewölbe, jednemu z najważniejszych muzeów poświęconych jubilerstwu i złotnictwu.

Bursztynowa plakieta została zakupiona w 2006 roku do zbiorów Muzeum Gdańska dzięki dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Co nam nogą powiedzieć spektroskopia, mikroskopia optyczna i radiografia cyfrowa? 

W ramach projektu przewidziano 8 specjalistycznych badań, tj. spektroskopia fourierowska w podczerwieni FT-IR, mikroskopia optyczna w świetle VIS, radiografia cyfrowa, reflektografia w podczerwieni, fotografia w świetle sodowym, fotografia w bliskiej podczerwieni, fotografia fluorescencji wzbudzonej ultrafioletem oraz fotografia w świetle widzialnym.

– Bursztyn jest materiałem niezwykle kruchym i nietrwałym, pod wpływem światła i temperatury ulega zwietrzeniu, dlatego zabytków sztuki dawnej z tego materiału zachowało się niewiele i osiągają wysokie ceny. Nas jednak interesują odpowiedzi na postawione wcześniej, wciąż otwarte pytania. Pomóc w tym może nowoczesna technologia – mówi Joanna Harasim-Grym z pracowni konserwacji muzealiów Muzeum Gdańska. – Dzięki uzyskanym wynikom będziemy w stanie odpowiedzieć na szereg istotnych pytań na temat dokładnej budowy obiektu, materiałów z jakich jest zbudowany, zakresu i stopnia dawnych konserwacji i innych interwencji dokonywanych na przestrzeni prawie 350 lat oraz wpływu warunków przechowywania na procesy starzenia i destrukcji materiałów składających się na to dzieło sztuki. Kto wie, być może dzięki nowoczesnym technologiom odkryjemy ukrytą sygnaturę autora plakiety i okaże się, że wcale nie pochodził z warsztatu Maucherów?

Projekt „Badania interdyscyplinarne bursztynowej plakiety ozdobnej nr inw. MHMG/B/212 ze zbiorów Muzeum Bursztynu oddziału Muzeum Gdańska” realizowany będzie do końca obecnego roku. 

Informacje o obiekcie

  • Tytuł: Plakieta ozdobna
  • Autor: prawdopodobnie Christopher Maucher lub Johann Michael Maucher
  • Wymiary: 20,5 cm; szer. 28,5 cm; gł. 5,2 cm; waga 3045,8 g.
  • Miejsce przechowywania: ekspozycja stała Muzeum Bursztynu w Wielkim Młynie w Gdańsku
  • Właściciel: Muzeum Gdańska
  • Typ obiektu: Plakieta oprawiona w ramę, Gdańsk, ok. 1680 r., przypisywana warsztatowi Christophera Mauchera lub Johana Michaela Mauchera
  • Materiały: bursztyn, kość, Marienglas (tzw. selenit), folia mosiężna, rama: drewno świerkowe, konstrukcja: drewno sosnowe