Referat Prasowy Urzędu Miejskiego w Gdańsku

Historie Gdańskich Dzielnic VIII: Stare Miasto 🏘️ 🟢 Od soboty, 26 lipca, na skwerze Heweliusza przy ul. Rajskiej będzie można zobaczyć nową wystawę plenerową poświęconą dziejom Starego Miasta. 🟢 To najstarsza część Gdańska, miejsce kupców, rzemieślników i wielowiekowych tradycji od średniowiecznych początków po współczesność. To historia miasta, które wyrosło wokół kościoła św. Katarzyny i Ratusza Staromiejskiego… i nie tylko. Zobacz, gdzie wszystko się zaczęło. 👋 Do zobaczenia! 📷 Widok na fasadę Ratusza Staromiejskiego. Na pierwszym planie kanał Raduni, fot. K. Lelewicz, po 1945 r. | zbiory Muzeum Gdańska Otwiera kartę w nowym oknie

Planujesz wizytę w Muzeum Bursztynu? Nie zapomnij zajrzeć do sali wystaw czasowych. Tam czekają na Ciebie aż 2️⃣ ekspozycje: 🎲 „Bursztynowe gry przez wieki”– wejdź do świata gier planszowych z bursztynu – od starożytności po XVIII wiek. Poznaj kości, pionki i plansze, które były nie tylko zabawkami, lecz także przedmiotami rytuałów i symbolami prestiżu. Wystawa będzie czynna do 28 września 2025. 💍 „Andrzej Boss. Biżuteria 1985–2025” – zachwyć się artystyczną biżuterią jednego z najwybitniejszych polskich twórców. 40 lat pracy, mistrzowski warsztat i głębia przekazu zamknięte w unikalnych formach. Wystawa będzie czynna do końca sierpnia 2025 roku. 👉 Dowiedz się więcej: https://media.muzeumgdansk.pl/komunikaty/854071/najblizsza-sobota-nalezy-do-bursztynu-wystawy-i-warsztaty-w-muzeum-bursztynu Zaplanuj swoją wizytę: 👉 https://bit.ly/WizytawMuzeumGdanska 👋 Do zobaczenia w muzeum! fot. P. Wilczyńska | Muzeum Gdańska Otwiera kartę w nowym oknie

W miniony piątek uroczyście rozpoczęliśmy XXVII Gdański Festiwal Carillonowy 🎶 W sercu Starego Miasta, z wieży kościoła św. Katarzyny, rozbrzmiała piękna muzyka w wykonaniu młodych talentów z Akademia Muzyczna w Gdańsku. Dziękujemy wszystkim, którzy byli z nami tego wieczoru – magiczne dźwięki carillonu i nastrojowa aura ogrodu stworzyły niezapomniany klimat. 🤩 ✨ Festiwal potrwa aż do końca sierpnia. Zapraszamy w kolejne piątki (o 20:30, z wieży kościoła św. Katarzyny) i soboty (o 12:05, Ratusz Głównego Miasta) – na żywo i online. Chcesz być na bieżąco? Zaobserwuj profil Carillony gdańskie 🔔 👋 Do usłyszenia! fot. A. Grabowska | Muzeum Gdańska Otwiera kartę w nowym oknie

🎶 Słuchajcie, to już dziś! Zapraszamy na koncert inaugurujący XXVII Gdański Festiwal Carillonowy, który startuje o 20:30. 🔔 🌳 Spotkajmy się w ogrodzie oo. Karmelitów – stamtąd będzie można posłuchać carillonu z wieży kościoła św. Katarzyny i zobaczyć artystów na żywo dzięki transmisji na dużym ekranie. Usłyszymy wyjątkowy koncert w wykonaniu studentów i absolwentów Akademia Muzyczna w Gdańsku. Wieczór zwieńczy niezwykły pokaz Fontanny Heweliusza z muzyką na żywo. ✨ Szczegóły programu znajdziesz tu 👇 https://www.carillongdansk.pl/18_07_2025/ Chcesz być na bieżąco? Śledź profil Carillony gdańskie - Muzeum Gdańska. 🔔 Do usłyszenia! Otwiera kartę w nowym oknie

por. Józef Kwidziński (1925–2022) Pan Józef Kwidziński był żołnierzem 1. Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka. Zanim trafił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, został przymusowo wcielony do Wehrmachtu. W 1943 roku jego ojciec podpisał volkslistę, co skutkowało powołaniem Pana Józefa do armii niemieckiej. Służył na froncie zachodnim. Latem 1944 roku zdezerterował i wstąpił do 1. Dywizji Pancernej gen. Maczka. Następnie trafił do Szkocji, gdzie ukończył szkolenia wojskowe. W 1947 roku powrócił do Polski. Dziś synowie Pana Józefa – Edmund i Marian – odwiedzili wystawę Nasi Chłopcy, przynosząc rodzinne pamiątki i dziękując za pamięć. Podkreślili, że chcą i mogą dziś otwarcie opowiadać o trudnych losach swojego ojca, który w 2018 roku uczestniczył w symbolicznej defiladzie „jednego żołnierza” w Berlinie. Mundur Pana Józefa znajduje się obecnie w Muzeum Maczek Memorial w Bredzie (Holandia). Dziękujemy za wszystkie dotychczasowe i dobrowolne deklaracje przekazania Waszych relacji i pamiątek. To dzięki Wam opowieść o trudnych i nieraz ukrywanych doświadczeniach młodych Polaków, młodych Pomorzan w czasie II wojny światowej, o ich trudnej przeszłości, wciąż się rozwija. W związku z dużym zainteresowaniem tematem, już wkrótce udostępnimy najprostszy sposób kontaktu z nami w sprawie dzielenia się rodzinnymi historiami. Pamiątki relacje zasilą zbiory Muzeum II Wojny Światowej oraz naszego Muzeum. Relację ustną Pana Józefa można znaleźć w zasobach Archiwum Instytutu Pileckiego (IP/DF/SE/1054). Otwiera kartę w nowym oknie

W październiku 1943 roku w Kolonii zgilotynowano Edmunda Tyborskiego — młodego mężczyznę ze Swornegaci na Pomorzu. Został siłą wcielony do Wehrmachtu. Zdezerterował. Uciekł do lasu. Szukał kontaktu z polską partyzantką. Wpadł. Zginął. W ostatnich chwilach życia poprosił o spowiedź — po polsku. Napisał list do rodziców. Do koperty włożył różaniec. W liście: wiara. Skrucha. Tęsknota. Czułość syna, który wiedział, że już nie wróci. Czy fakt, że został zmuszony do służby w niemieckim mundurze, odbiera mu prawo do naszej pamięci? Czy naprawdę nie był Polakiem — tylko dlatego, że został wykorzystany przez machinę zła, której sam próbował się wyrwać? Nie oceniajcie go za to, co mu narzucono. Był Polakiem. Był ofiarą. I należy mu się pamięć. I należy mu się godność. Poniżej — list, który zostawił po sobie (pisownia oryginalna). "Kochani Rodzice!!! W pierwszych słowach mego listu pozdrawiam Was, Temi słowami: Niech Będzie Pochwalony Jezus Chrystus! A wy mie odpowiecie na wieki wieków Amen. Zwracam się jeszcze do was w tym ostatnim liście co do was piszę, bo już więcej do was niebędę pisał bo to jest ostatnia moja chwila co do was piszę. Jeszcze przed moją śmierci żem się szczeże wyspowiadał i pana Jezusa żem jeszcze przyjął i takrze ksiąc był przy mie do ostatniej chwili i idę z tego swiata z Panem Jezusem. List od was jeszcze też odrzymałem i bardzo wam dziękuję w tej ostatniej chwili bo już więcej nie będę pisał, bo jest mój ostatni list. Przebaczta mie Kochani Rodzice, że wam takiego kłopotu narobił. Jeżeli będziecie chczieli coś jeszcze wiedzieć to będziecie pisali do księdza w Kölnie i tą adres na napisze ksiąc sam. Ja o Was nie zapomnę, a wy o mie też nie zapomnijcie. Księdza dostałem co mie wysłuchał po Polsku spowiedź i jeden ksiąc był przy mie do ostatniej chwili to jest moje wszystko co ja w mojej ostatniej chwili do was jeszcze pisał bo już więcej nie będę pisał do mojego domu i więcej się niebędziemi widzieli. Pozdrawiam Was wszystkich w domu z całego serca od Boga tagże pozdrówta wszystkich drugich ode mie co ja w ostatniej chwili pisał do domu. Natem kończę moje słowa i idę i nie martwcie się o mie to jest moje wszystko zostańcie z Bogiem wszyscy razem w domu i pozdrówcie wszystkich od mie. Serdecznie Pozdrowienie zasyła wam Edmund. I różaniec jest muj w kopercie włożony." Otwiera kartę w nowym oknie

📢 Wyjaśnienie dotyczące usunięcia posta Informujemy, że nasz wcześniejszy post zawierający oświadczenie w sprawie wystawy „Nasi chłopcy. Mieszkańcy Pomorza Gdańskiego w armii III Rzeszy” został usunięty przez Facebook prawdopodobnie na skutek automatycznej analizy treści i aktywności pod postem. Decyzja mogła być związana z komentarzami zawierającymi treści naruszające standardy społeczności (np. zakazane symbole lub mowę nienawiści), co – mimo informacyjnego charakteru samego posta – mogło skutkować jego usunięciem przez algorytm. Złożyliśmy wniosek o ponowną weryfikację decyzji do administratorów platformy. Mamy nadzieję, że post zostanie przywrócony. Pełne oświadczenie dostępne jest na stronie: 👉 https://media.muzeumgdansk.pl/komunikaty/855016/oswiadczenie-wystawa-czasowa-nasi-chlopcy Otwiera kartę w nowym oknie